ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΠΟ ΚΛΑΡΙΤΖΗ ΑΝΤΩΝΗ ΛΙΟΝΤΑΡΙΤΣΗ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΠΟ ΚΛΑΡΙΤΖΗ ΑΝΤΩΝΗ ΛΙΟΝΤΑΡΙΤΣΗ
 ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΑΡΤΟΧΩΡΙ ΤΟ 1997 ΣΤΟΝ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗ

Αναφέρει πληροφορίες σχετικά με τους χορούς, που χόρευαν μέσα στο Μεγανήσι όπως κι άλλες τοπικές μουσικές συνήθειες.

...Κοίταξε ήτανε κάποια τραγούδια που δεν τα χόρευε και τότε όλος ο κόσμος. Ήτανε κάτι μεγάλοι άνθρωποι...κάτι γυναίκες...Θυμάμαι εγώ στο Κατωμέρι που μέσα στο γάμο που γινόντανε όλη τη νύχτα θα βρισκώντανε και δυο τρείς γυναίκες ηλικιωμένες που θα τη χορεύανε τη Μηλιά.
ΕΡ.:Για τη Μηλιά δυο τρείς ε;
ΑΠ.:Ναι!
ΕΡ.:Για τα Τσιλίμπρια;
ΑΠ.:Τα τσιλίμπρια θυμάμαι στο Κατωμέρι ένα δυό που το χορεύανε αλλά τόχω ξεχάσει εντελώς.Δεν έχω στοιχεία γιατί δεν το ξαναπαίξαμε.
ΕΡ.:Τα λόγια;
ΑΠ.:Κάνα δυό στιχάκια ήτανε. Περισσότερο οργανικό το παίζανε.-αναφέρει τα στιχάκια αλλά δεν ακούγονται- Όπως και η παπαδιά που τη χορεύανε την ακούω και με λόγια. Όπως και η Μαριγάμπα.
ΕΡ.:Συρτό δεν ήτανε;
ΑΠ.:Συρτό οργανικό, σαν μπάλος μοιάζει. Το χορεύανε και τώρα πρόσφατα πρίν κάνα δυο χρόνια οι Μεγανησιώτες. Ήτανε συρτό, όχι σαν τη Μηλιά που έχει αλλαγές του καλαματιανού αργές ή γρήγορες. Έτσι το παίζουμε εμείς δηλαδή.Αλλά ξέρανε και την ώρα που άλλαζε ο ρυθμός μπαίνανε αμέσως στην αλλαγή του ρυθμού. Όπως και το Θειακό. Και τώρα ακόμα είναι μια Σπαρτοχωρίτισα εδώ που είναι παντρεμένη στα Σύβοτα, η οποία στο γάμο της Ζωίτσας του Κονιδάρη στο χωριό πριν τρία τέσσερα χρόνια, ζήτησε το Θειακό και τόνε χόρεψε.
ΕΡ.:Και πως την ακολουθούσανε οι άλλοι που δεν το ξέρανε;
ΑΠ.:Χαχα...εκείνη που έβλεπα όμως εγώ που το χόρευε το πήγαινε σωστά.
ΕΡ.:Εκτός από αυτή που το χόρευε θυμάσαι άλλους εδώ παλιότερα να το χορεύουνε στα πανηγύρια;
ΑΠ.:Όχι, τόνε χορεύανε καμιά φορά τα σχολεία τα δημοτικά. Τα παιδιά. Οπως εδώ και κάμποσα χρόνια που πήγαμε στο γάμο της Καρυάς. Έίχαμε κάνει ένα χορευτικό, γράψανε και μια κασέτα και τη χορεύανε. Θυμάμαι και την άλλη φορά που πέρασα από κει είχανε τη κασέτα μου και το χορεύανε πάλι.
ΕΡ.: Κανένα άλλο τραγούδι θυμάσαι εδώ να χορεύανε στα πανηγύρια; όπως το Μπαρμπούνι ή τα Καραβάκια; Έχουν πέσει στην αντίληψη σου;
ΑΠ.: Όχι θυμάμαι ένα τραγούδι που το λέγανε Λουλούκα. Αυτό μάλλον ήτανε Καλαματιανό, αλλά το χόρευε μόνο ένας άνθρωπος.
ΕΡ.: Μόνο ένας και τι έκανε; Σαν ζεϊμπέκικο;
ΑΠ.: Καλαματιανό ήτανε αλλά είχε βήματα ανοιχτά. Ο Μάναρης ο Νίκος, αυτός όταν έμπαινε στο χορό έβαζε τα χέρια του εδώ μπροστά κι έκανε βήματα μεγάλα πρώτα μπροστά και μετά πίσω. Κοντός ήτανε αλλά έκανε κάτι βήματα που τα 'χανες.
ΕΡ.: Εχει πολλά χρόνια πεθαμένος;
ΑΠ.: ΟΥ!Ήμουνα τότε εγώ είκοσι πέντε χρονών με τριάντα. Πρίν το 1950ΕΡ.: Τι λόγια λέει;
ΑΠ.: Είναι οργανικό,για τα Τσιλίμπρια μόνο στο Κατωμέρι μπορείς να βρείς κάτι ηλικιωμένες γυναίκες μεγάλες που ξέρουνε πολλά πράγματα.Γιατί θυμάμαι κάποτε που πήγαινα εκεί μου λέγανε εμένα να μου δώσουνε λόγια για να τα τραγουδήσω. Γράψτε τα λόγια έλεγα εγώ. Αλλά μετά έφυγα απ'το χωριό και μείνανε.
ΕΡ.: Θυμάσαι καμιά να μου πείς το όνομα της;
ΑΠ.: Δε θυμάμαι τώρα αλλά θα βρείς εκεί άμα ρωτήσεις. Είναι και Κατωμερίτες που θα σου πούνε και θα βρείς στοιχεία.
ΕΡ.: Για τον άλλο χορό τη Βόα θυμάσαι τίποτε;
ΑΠ.: Η Βόα ήτανε ένα τραγούδι που λέγανε ο τρατολόγοι στις τράτες για να κουνάνε τα κουπιά.
Θυμάμαι...Η Βόα ήτανε ένας ήχος για τρία τέσσερα ζευγάρια κουπιών που υπήρχανε. Αρχίναγε έτσι... Άιντε... -τελείωνε ο ήχος και μετά κουνούσανε τα κουπιά- έλα να πάμε... εκεί που λες... που φκιάνουν ...τα πουλιά φωλιές...
Στιχάκια τα οποία μπορείς από ημερολόγια να τα βρείς αλλά και να τα βγάλεις καισύ.
Βάλτε τα ξύλα στη φωτιά ξυπνάτε μαυρομάτες.
Ο Γιώργος ο Τσελεπής έλεγε καλά.Δεν ήτανε όλοι οι βοατζήδες να λένε καλά. Ήτανε κι ο Φιλίππος ετούτος εδώ.Αυτός ήτανε τόσο καλλίφωνος που όταν τον άκουγες καθόσουνα.Όχι για τα λόγια δηλαδή αλλά για το βυζαντινό ήχο.Εκειός που έλεγε τη βόα δεν τράβαγε κουπί για να μπορεί να τραγουδάει. Φεύγανε από τη σπηλιά κι από το Βαθύ και πηγαίνανε μέχρι Κραβασαρά. Εκεί πέρα καλάρανε τις τράτες για σαρδέλα κι άλλα ψάρια. Και στη Πρέβεζα επίσης. Παστώνανε και μέσα στις τράτες και πέρνανε κι από ένα βαρέλι σαρδέλα στα σπίτια τους. Έμπαινε στη θάλασσα το κουπί κι έμενε στον αέρα μέχρι να ξαναρχίσει το τραγούδι να τελειώσει και να ξαναμπεί. Με το τελείωμα μπαίνανε τα κουπιά και ματά βγαίνανε. Αφρίζανε τα νερά.
Νόμιζες ότι έχει μηχανή.
ΕΡ.: Έλεγε κι ο καπετάνιος;
ΑΠ.: Αν ήτανε καλλίφωνοι όπως οι Αγγελαίοι τότε λέγανε.
Εμένα μου ΄πανε βόα ότι λέγανε και στο τράβηγμα της τράτας την ώρα που μαζεύανε τα δίχτυα. Τραβάγανε με κρόκους θυμάμαι.
ΕΡ.: Τι είναι αυτό;
ΑΠ.: Είναι ένα σκοινί που έχει στο πάτο ένα καρούλι ξύλινο. Πανί δηλαδή που συνοδευότανε με σκοινί. Το έβανε εδώ και πήγαινε πίσω-πίσω με τις πλάτες. Μετά έφευγε και πήγαινε μπροστά. Μόλις ερχότανε στην άκρη και φαινόταν αν έχει ψάρια τα βγάνανε και με τα χέρια.
Τώρα τελευταία πάνε τρία τέσσερα άτομα για τη τράτα τότε ήτανε εφτά ή εννιά. Τώρα τη καλάρουνε με μηχανήματα που τραβάνε το δίχτυ με βίντσι. Την ώρα που τραβάγανε τη τράτα άμα πήγαινε κανένας και τους έλεγε αν έχει ψάρια παρεξηγούνταν. Δεν έκανε να τους ανακράζουνε, άμα ρωτάει το πρωί τον πατέρα μου που πάει παρεξηγούνταν. Άμα πήγαινε καλά η ψαριά μετά χορεύανε, είχανε όλοι κρασιά κι αμπέλια πολλά.
ΕΡ.: Ποιοί πίνανε το περισσότερο κρασί;
ΑΠ.: Οι Κατωμερίτες. Τους λέγαμε καρτεζινιάδες. Αυτήνοι το πρωί που θα σηκωθούνε θα πάνε στο καφενείο για να πιούνε. Δεν είχανε κυκλοφορήσει καλά-καλά εκειά τα χρόνια οι καφέδες. Τους καφέδες τους είχανε κάποιοι. Κολατσίζανε λίγο ψωμί πίνανε και μια κούπα κρασί και τι να τόνε κάμουνε το καφέ μετά;
ΕΡ.: Εδώ στα πανηγύρια τη χορεύανε καμιά φορά τη βόα μπάρμπα Αντώνη;
ΑΠ.: Εμένανε δε μου έτυχε, άκουσα που μου λέγανε ότι στο Κατωμέρι που κάνανε γλέντια μεταξύ τους χωρίς όργανα τραγουδάγανε και τη βόα και χορεύανε κι ένα τραγούδι το πιπέρι. Τη βόα όμως πολλές φορές την κάνανε στα σπίτια τους.
ΕΡ.: Πως πιανότανε;
ΑΠ.: Έτσι σταυρωτά. Τα ζωνάρια και τα παλιά τα χρόνια τα βάνανε για να θυμούνται και τους παλιότερους που τα φοράγανε στις γιορτές. Πιανόντανε σαν αλυσίδα από το ζωνάρι το ένα χέρι.
ΕΡ.: Το σκοινί το πιάνανε μπάρμπα Αντώνη όπως στη τράτα;
ΑΠ.: Δε θυμάμαι ακριβώς το σκοινί. Όμως εννοούσανε αυτό ακριβώς που λέγανε μέσα στη τράτα. Το λέγανε γυναίκες και άντρες ενώ στη τράτα τραγουδάγανε μόνο οι άντρες..